Συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και προβλήματα στη λειτουργία τους.

		Κοινοβουλευτική Ομάδα Λεωφ. Ηρακλείου 145, 14231 ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ, τηλ.: 2102592213, 2102592105, 2102592258, fax: 2102592155 e-mail: ko@vouli.kke.gr, http://www.kke.gr Γραφεία Βουλής: 2103708168, 2103708169, fax: 2103707410

  ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς την Υπουργό Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων

Θέμα: Συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και προβλήματα στη λειτουργία τους.

Βρισκόμαστε ήδη μέσα στην κρίση και το «νέο σχολείο» υλοποιείται. Ταυτόχρονα χαρίζονται δισεκατομμύρια ευρώ στο κεφάλαιο για να ενισχυθεί η κερδοφορία του. Πάνω από 50 δις ευρώ ζεστό χρήμα έχουν δοθεί στο κεφάλαιο το 2010 τη στιγμή που με 15 δις ευρώ το χρόνο θα μπορούσε να ικανοποιηθεί το αίτημα για 15% από τον κρατικό προϋπολογισμό για την παιδεία και θα καλύπτονταν πολλές σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες!

Στα πλαίσια αυτά προχωράει και η διαδικασία-«διαβούλευσης» για τις συγχωνεύσεις σχολείων οι οποίες θα αποφασίζονται από την Περιφερειακή Διεύθυνση όπως προβλέπει η νέα διοικητική δομή της εκπαίδευση. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, η κατεύθυνση είναι να συγχωνευτεί το 30% των σχολείων στο Λεκανοπέδιο Αττικής και το 25% στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στην ήδη υποβαθμισμένη μόρφωση των παιδιών του Λαού μας. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.

Τη στιγμή που σύμφωνα με στοιχεία της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (Α.Σ.Γ.Μ.Ε.) χρειάζονται 500 νέα σχολικά κτίρια για να τελειώσει η διπλοβάρδια, που μόνο το 15% των σχολείων έχουν υποδομές για παιδιά με κινητικές δυσκολίες, που σ’ όλη την Ελλάδα υπάρχουν οικόπεδα χαρακτηρισμένα ιδιοκτησίας ΟΣΚ αλλά δεν χτίζονται, είναι πρόκληση να κλείνουν σχολεία με το πρόσχημα των «αντοχών της οικονομίας». Αν οι κυβερνήσεις θέλανε να κάνουνε οικονομία δεν θα χαρίζανε τον τομέα ανέγερσης σχολείων στις επιχειρήσεις (ΣΔΙΤ) που για ένα 12θέσιο σχολείο το κόστος εκτινάσσεται στα 4 εκατομμύρια ευρώ ενώ με τον ΟΣΚ χρειάζονται 1,6 εκατομμύρια ευρώ!

Κρίσιμη πλευρά είναι επίσης το γεγονός ότι η κυβέρνηση δίνει χρήματα για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση μέσω του ΕΣΠΑ και την ίδια στιγμή μειώνει κατά 21,9% τις δαπάνες για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έτσι, τα σχολεία μένουν χωρίς κιμωλίες, καθαριότητα, θέρμανση,  φωτοτυπικό χαρτί, με απλήρωτους και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ η κ. Υπουργός:

·        Προτίθεται να σταματήσει τη διαδικασία συγχωνεύσεων-καταργήσεων των σχολικών μονάδων. Να προχωρήσει σε Σύγχρονο πρόγραμμα σχολικής στέγης υπαγμένο στο κράτος και κατάργηση των ΣΔΙΤ.

·        Προτίθεται να επιχορηγήσει με έκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό όλες τις σχολικές επιτροπές για όλες τις ανάγκες των σχολείων.  Να καταργήσει το ΦΠΑ στους λογαριασμούς και τις δαπάνες των σχολικών επιτρόπων. Να είναι αποκλειστικά δωρεάν το πετρέλαιο, το ρεύμα, το νερό και το τηλέφωνο στα σχολεία. Να μην επιβαρύνεται η λαϊκή οικογένεια για πληρωμή λειτουργικών εξόδων,  τραπεζοκόμων & καθαριότητας, εκπαιδευτικών εκδρομών, βιβλίων κ.λ.π.

·        Να προχωρήσει στην πληρωμή των δεδουλευμένων των εκπαιδευτικών;

Ο βουλευτής

Γιάννης Πρωτούλης

Δίστομο

Το Δίστομο, λοιπόν. Κοντά 70 χρόνια από τη σφαγή με το ελληνικό κράτος των Πλαστήρων, των Παπάγων, των Μητσοτάκηδων, των Καραμανλήδων και των Παπανδρέου να φτύνει πάνω στη μνήμη. Με τον τελευταίο των Παπανδρέου, τον σημερινό πρωθυπουργό, να φτύνει πάνω και στην έννοια της πατριωτικής τιμής.

Γιατί αν υπήρχε τέτοια, τότε αυτοί που κυβερνάνε σήμερα δε θα είχαν το θράσος να καμώνονται τους «μαχητές» μιας υπόθεσης που την έχουν ξεπουλήσει όσο κανένας άλλος.

Γιατί αν ήταν «λεβέντες» θα μας το είχαν αποδείξει αρνούμενοι να αναφωνήσουν εκείνα τα απίθανα «συγγνώμην - συγγνώμην - συγγνώμην» προς τη Γερμανία διά στόματος Πάγκαλου, το 1994. Αν ήταν «λεβέντες» θα μας είχαν εξηγήσει κάπως πιο πειστικά τι έγιναν εκείνα τα «περίστροφα» του πρωθυπουργού κατά της Μέρκελ, εν έτει 2010.

Και εν πάση περιπτώσει:

Αν ήταν «λεβέντες», θα το είχαν θέσει το θέμα μια φορά (έστω μία!) σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων με τη Γερμανία. Δε θα χρειαζόταν να διοργανώνουν επισκέψεις εσωτερικής κατανάλωσης στη Χάγη για να μας αποδείξουν τη «λεβεντιά» τους. Εδώ δίπλα είναι το υπουργείο Δικαιοσύνης. Το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης. Επομένως:

1) Γιατί ο κύριος πρωθυπουργός δε δίνει την εντολή στον υπουργό του να επιτρέψει την εφαρμογή της απόφασης του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς (137/1997), το οποίο, μετά από προσφυγή των Διστομιτών, υποχρέωνε το γερμανικό δημόσιο να καταβάλει αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων, αλλά την κρατάει «παγωμένη»;

2) Γιατί ο κύριος πρωθυπουργός δε δίνει εντολή στον υπουργό του να εφαρμοστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου (12/2000), με την οποία απορρίπτονταν οι γερμανικές αιτιάσεις περί ετεροδικίας και κατέστη αμετάκλητη, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, σύμφωνα με την οποία επιβαλλόταν η δήμευση περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα, αλλά την κρατάει «παγωμένη» από την εποχή που ήταν πρωθυπουργός ο Σημίτης και ο ίδιος ήταν υπουργός Εξωτερικών;

3) Γιατί ο κύριος πρωθυπουργός δε διαμορφώνει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο και δεν αναπέμπει την υπόθεση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο ώστε να ακυρωθεί η ιταμή απόφαση που αναγνωρίζει δικαίωμα ετεροδικίας στους σφαγείς του ελληνικού λαού;

Συμπέρασμα:

Λίγα πράγματα είναι τόσο ντροπιαστικά όσο η προσποιητή λεβεντιά.

Λίγα πράγματα είναι τόσο ανάξια όσο η κάλπικη ανδρειοσύνη.

Λίγα πράγματα είναι τόσο θλιβερά όσο ο κορδακισμός εκείνων που θέλουν να μετρούν σαν μπόι τον ψοφοδεή ίσκιο τους.

Και πραγματικά: Λίγα πράγματα είναι τόσο απεχθή όσο το να παρακολουθείς τους γλοιώδεις γλείφτες και τους αυλοκόλακες να επιδαψιλεύουν ύμνους και να απαγγέλλουν θούριους για τη «γενναιότητα» των εξόφθαλμα «γυμνών βασιλέων» που υπηρετούν.