Ψευτοδιλήμματα της εξαθλίωσης


Ψευτοδιλήμματα της εξαθλίωσης
Το δίλημμα στις εκλογές του Απρίλη θα είναι «ευρώ ή δραχμή», προειδοποιούν σε υψηλούς τόνους από κοινού στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, συνεχίζοντας την εκστρατεία εκφοβισμού και ιδεολογικής τρομοκρατίας του λαού. Αλήθεια, όμως, πόσο ελκυστικό είναι το «ευρώ», δηλαδή η ΕΕ, όταν μόλις προχτές ο αρμόδιος Κοινοτικός επίτροπος παραδέχθηκε ότι ήδη 19 εκατομμύρια άνθρωποι στα κράτη - μέλη της ΕΕ πεινάνε και εξαρτώνται απόλυτα από επισιτιστική βοήθεια, ενώ πάνω από 40 εκατομμύρια φτωχοί κινδυνεύουν να βρεθούν στην ίδια κατάσταση; Αλήθεια, πόσο «σαγηνεύει» μια ΕΕ, όπου 115 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 23,4% του πληθυσμού της ΕΕ των 27 κρατών - μελών, βρίσκονταν ήδη το 2010 κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ η παιδική φτώχεια φτάνει στο 26,9% του παιδικού πληθυσμού; Πόσο νοιάζει τα 24 εκατομμύρια των ανέργων και τα πολύ περισσότερα εκατομμύρια των εργαζομένων, που δουλεύουν με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, με μισθούς πείνας, αν θα είναι μέσα ή έξω στην ΕΕ ή θα «πληρώνονται» με ευρώ ή κάποιο άλλο νόμισμα;
Το «ευρωπαϊκό όραμα» εδώ και αρκετά χρόνια έχει μετατραπεί σε εφιάλτη για το λαό, που μόνο δεινά βλέπει να έρχονται από την ΕΕ, με τις «Βρυξέλλες» να έχουν μετατραπεί σε στρατηγείο του πολέμου διαρκείας που έχουν εξαπολύσει τα ευρωμονοπώλια για να φορτώσουν την κρίση τους στους λαούς.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί το δίλημμα για το λαό να είναι αν θα είναι εξαθλιωμένος και σκλάβος των μονοπωλίων μέσα ή έξω από το ευρώ, αλλά αν θα πάρει την υπόθεση στα χέρια του.

Το «τέλος» των ψευδαισθήσεων


Το «τέλος» των ψευδαισθήσεων
Η επιστολή του Αντ. Σαμαρά προς την τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) κονιορτοποίησε πλήρως το ευρέως διαδεδομένο παραμύθι περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του μνημονίου, όπως αυτό διακινούνταν εδώ και δύο χρόνια όχι μόνο από την ηγεσία της ΝΔ, αλλά και από το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες «πατριωτικές» δυνάμεις.
Διαλύει παντελώς τις αυταπάτες που είχαν καλλιεργηθεί ότι τάχα με μια πιο σκληρή διαπραγμάτευση ή με παρουσίαση ισοδύναμων εναλλακτικών μέτρων θα μπορούσαν να πειστούν οι εταίροι και δανειστές και να εφαρμοστεί ένα «άλλο μείγμα» πολιτικής με λιγότερο επώδυνα μέτρα για τους οικονομικά ασθενέστερους κοκ. Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, δηλαδή στο καθεστώς της δικτατορίας των μονοπωλίων, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για πιο «φιλολαϊκή» τάχα συνταγή διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης.
Ασφαλώς και το γνώριζε ο πρόεδρος της ΝΔ, όμως είχε κατασκευάσει το ιδεολόγημα της επαναδιαπραγμάτευσης, προκειμένου να πουλήσει ψεύτικες ελπίδες, να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα και να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια εντός των τειχών του αστικού πολιτικού συστήματος. Όμως τα ψέματα τελείωσαν και οι «αντιμνημονιακές» μάσκες έπεσαν παντελώς, αφήνοντας να φανεί καθαρά η βαρβαρότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής, που σταθερά πάντως στήριζε ανεξάρτητα από τις δημαγωγικές κορόνες, η ηγεσία της ΝΔ.
Ο λαός πρέπει να βγάλει το συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να περιμένει «σωτηρία» από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, την πλουτοκρατία και τα κόμματά της.
Είναι ώρα να σταθεί δίπλα στο ΚΚΕ και να τραβήξει αποφασιστικά στο δρόμο της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων με το βλέμμα σταθερά στη λαϊκή εξουσία.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Για τα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας


ΠΑΜΕ
Γραμματεία Νομού Γρεβενών
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Για τα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας

Ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εργασίας η έναρξη υλοποίησης των προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας», που αποτελούν ένα από τα βασικά όπλα της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. των κεφαλαιοκρατών για να πλήξει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και να βάλει τους εργαζόμενους να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.
Η ουσία βρίσκεται στο ότι αυτό το πρόγραμμα αποτελεί ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, που εμπορεύεται την ανάγκη των ανέργων για μεροκάματο, ενώ πλασάρεται ως μέτρο που θα αντιμετωπίσει την ανεργία. Λες και αντίστοιχα άθλια μέτρα που έχουν παρθεί στο παρελθόν (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, το απαράδεκτο καθεστώς των συμβασιούχων, η μερική απασχόληση κ.λπ.) μείωσαν την ανεργία. Το αντίθετο, η ανεργία όχι μόνο δε μειώνεται, αλλά επειδή σχετίζεται άμεσα με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, γεννιέται και γιγαντώνεται από αυτόν. Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα ΜΜΕ επιμένουν να επικεντρώνουν την κουβέντα γι' αυτά τα «σκλαβοπάζαρα» στη «διαφάνεια» και στη «ρουσφετολογία» και όχι στην εκβιαστική και αντεργατική ουσία του προγράμματος.
Το πρόγραμμα αφορά στην 5μηνη προσωρινή απασχόληση περίπου 300 ανέργων στο Ν. Γρεβενών (σε αυτούς περιλαμβάνει επαγγελματίες που διέκοψαν τη δραστηριότητά τους πριν από δύο χρόνια, ελεύθερους επαγγελματίες και επιστήμονες βάσει εισοδηματικών κριτηρίων).
Όσοι προσληφθούν θα παίρνουν ανεξαρτήτως προϋπηρεσίας και αντικειμέ-νου εργασίας, ειδικότητας ή μη, 625 ευρώ το μήνα, δηλαδή 3.125 ευρώ για 5 μήνες! Με αυτά τα λεφτά, οι εργαζόμενοι καλούνται να ζήσουν για 12 μήνες, αφού μετά την πάροδο των 5 μηνών λήγει το πρόγραμμα, και για τους υπόλοιπους 7 μήνες δεν θα έχουν δικαίωμα ένταξης σε άλλο πρόγραμμα. Μάλιστα, εάν κάποιος άνεργος δουλέψει και κολλήσει κάποια ένσημα μέσα στο επόμενο 7μηνο, δε θα μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα του επόμενου έτους, γιατί δε θα θεωρείται μακροχρόνια άνεργος.
Στην πράξη το πρόγραμμα αυτό με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας δημιουργεί μια ακόμα στρατιά δεκάδων χιλιάδων πολύ φθηνών εργατών χωρίς δικαιώματα. Χτυπά ευθέως τα δικαιώματα που απορρέουν από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Έτσι, ένας επιστήμονας ή ένας ειδικευμένος εργαζόμενος με μια προϋπηρεσία μερικών ετών καλείται να εργαστεί με τον κατώτατο μισθό, ο οποίος αντιστοιχεί στον ανειδίκευτο εργάτη που πιάνει δουλειά για πρώτη φορά. Επιπλέον, οι εργοδότες δε θα καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές αφού το σύνολό τους θα καταβληθεί από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από τα λεφτά των ίδιων των εργαζομένων.
Ενεργό ρόλο σε αυτόν το μηχανισμό εκβιασμού και εκμετάλλευσης των ανέργων θα έχουν και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, όπως και άλλοι φορείς «Μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα» (Σωματεία, Ιδρύματα, Συνδικαλιστικές Οργανώσεις κ.λπ.), μέσω των οποίων θα γίνονται οι προσλήψεις. Μάλιστα, για τον «κόπο τους» θα λαμβάνουν 5% επί του μισθολογικού κόστους, το οποίο εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περίπου 250 ευρώ το πεντάμηνο ανά εργαζόμενο που προσλαμβάνεται. Συνολικά περίπου 14 εκατ. ευρώ θα πάνε στα ταμεία των «μη κερδοσκοπικών φορέων».
Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνεται ότι οι ΜΚΟ αποτελούν μοχλό προώ-θησης των αντεργατικών πολιτικών και εργαλείο χειραγώγησης των εργαζομένων και του λαού. Άλλωστε πάντοτε οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις χρηματοδοτού-νται από τα κράτη, την ΕΕ και τις επιχειρήσεις, προκειμένου να εκτονώνονται οι ακραίες κοινωνικές αντιθέσεις, να εθίζονται τα λαϊκά στρώματα στη λογική της «φιλανθρωπίας» και του «εθελοντισμού» και να «χτίζουν» το «κοινωνικό και φιλοπεριβαλλοντικό» προφίλ των επιχειρηματικών ομίλων. Γι' αυτό χρηματοδο-τούνται αδρά και για τη «συμβολή» τους στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Στο σύγχρονο αυτό δουλεμπόριο έχει βάλει τη σφραγίδα της και η ΓΣΕΕ, συμμετέχοντας ενεργά στην καταπάτηση των Συλλογικών Συμβάσεων, αφού όσοι θα απασχοληθούν θα αμείβονται με μισθούς ανεξάρτητα από προϋπηρεσία, ειδικότητα και κλάδο, αλλά και κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ο αντεργατικός τους ρόλος. Πώς μπο-ρούν οι εργαζόμενοι να εμπιστευτούν αυτούς τους συνδικαλιστές για την προά-σπιση των συμφερόντων τους, τη σωτηρία του κατώτατου μισθού και των δώρων από τις διαπραγματεύσεις με την Τρόϊκα, όταν από την πίσω πόρτα αποδέχονται προγράμματα όπως αυτό, που χτυπούν ευθέως τις Συλλογικές Συμβάσεις και τα θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων στο όνομα της διατήρησης κάποιων προσωρινών θέσεων εργασίας; Όπως άλλωστε έκαναν και τις προηγούμενες μέρες παίρνοντας μέρος σε ένα διάλογο - σφαγείο για τα εργατικά δικαιώματα, με την παραδοχή ότι ο εργάτης είναι κόστος για τον εργοδότη, αλλά και πως αυτό το κόστος πρέπει να περιοριστεί. Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν τα ιδεολο-γήματα εργοδοτών και ΓΣΕΕ και τα μέτρα που προωθούνται και τους οδηγούν στην εξαθλίωση.
Κατανοούμε την ανάγκη και την αγωνία εκατοντάδων νέων και των οικογε-νειών τους στο Ν. Γρεβενών για την εξεύρεση εργασίας και την ενίσχυση του οικογενειακού εισοδήματος σε περιόδους έντονης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Όμως σε καμία περίπτωση ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παραιτηθούμε από τη μαχητική και διαρκή διεκδίκηση του δικαιώματος σε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Μόνο η εργασία με αυτούς τους όρους εξασφαλίζει για τους νέους ανθρώπους αξιοπρεπή και ασφαλή διαβίωση κα προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον. Για αυτή την προοπτική αξίζει να αγωνισθούμε όλοι χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.
                                                                            
Γρεβενά 07-02-2012