Το Σχέδιο του Καλλικράτη δεν εφαρμόζεται μόνο στην Τοπική Διοίκηση αλλά και σε άλλους κοινωνικούς τομείς όπως είναι η υγεία – πρόνοια ή παιδεία κλπ. Η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη και η εφαρμογή του επικαιροποιημένου Μνημονίου επιδεινώνει την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της παιδείας.
Η κυβέρνηση δίνει χρήματα για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση μέσω του ΕΣΠΑ και την ίδια στιγμή μειώνει κατά 21,9% τις δαπάνες για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έτσι, τα σχολεία μένουν χωρίς κιμωλίες, καθαριότητα, θέρμανση, φωτοτυπικό χαρτί, με απλήρωτους και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς.
Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση υπάρχει μείωση προβλεπόμενων δαπανών σε σχέση με τις πραγματοποιηθείσες δαπάνες του 2010 κατά τουλάχιστον 50% (από 191 εκατ. ευρώ σε 96 εκατ.). Αυτές οι δαπάνες αφορούν τις λειτουργίες των σχολείων που ήδη πέρασαν από «φωτιά και σίδερο» το 2010 και η κατάσταση θα γίνει εκρηκτική στη λειτουργία, τις υποδομές, με άμεση την επιβάρυνση των γονιών. Το κονδύλι για τις αποδοχές των εκπαιδευτικών εμφανίζεται μειωμένο σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κατά 697 εκατομμύρια ευρώ, ποσοστιαία μείωση περίπου κατά 24%.
Στα πλαίσια αυτά προχωράει και η διαδικασία-«διαβούλευσης» (4 ημέρες κράτησε) για τις συγχωνεύσεις σχολείων οι οποίες θα αποφασίζονται από την Περιφερειακή Διεύθυνση όπως προβλέπει η νέα διοικητική δομή της εκπαίδευσης. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, η κατεύθυνση είναι να συγχωνευτεί το 30% των σχολείων στο Λεκανοπέδιο Αττικής και το 25% στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στην ήδη υποβαθμισμένη μόρφωση των παιδιών του Λαού μας. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.
Τη στιγμή που σύμφωνα με στοιχεία της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (Α.Σ.Γ.Μ.Ε.) χρειάζονται 500 νέα σχολικά κτίρια για να τελειώσει η διπλοβάρδια, που μόνο το 15% των σχολείων έχουν υποδομές για παιδιά με κινητικές δυσκολίες, που σ’ όλη την Ελλάδα υπάρχουν οικόπεδα χαρακτηρισμένα ιδιοκτησίας ΟΣΚ αλλά δεν χτίζονται, είναι πρόκληση να κλείνουν σχολεία με το πρόσχημα των «αντοχών της οικονομίας». Αν οι κυβερνήσεις θέλανε να κάνουνε οικονομία δεν θα χαρίζανε τον τομέα ανέγερσης σχολείων στις επιχειρήσεις (ΣΔΙΤ) που για ένα 12θέσιο σχολείο το κόστος εκτινάσσεται στα 4 εκατομμύρια ευρώ ενώ με τον ΟΣΚ χρειάζονται 1,6 εκατομμύρια ευρώ!
Προφανώς και ο σχεδιασμός για συγχωνεύσεις έχει στοιχεία οικονομικού νοικοκυρέματος, εξοικονόμησης χρημάτων προκειμένου να δοθούν στους μεγαλοεπιχειρηματίες ή στην εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας. Έχει στοιχεία «οικονομίας δυνάμεων» για να αποφευχθούν δυσλειτουργίες και αργά βήματα στην προώθηση του «νέου σχολείου».
Είναι και αυτά πλευρές του βίαιου ταρακουνήματος που σηματοδοτεί η προσαρμογή του αστικού σχολείου στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση που θα υλοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα και θα οδηγήσουν στο «σχολείο-επιχείρηση» με τους διευθυντές σε ρόλο «μάνατζερ» και τους εκπαιδευτικούς σε ρόλο κυνηγού χορηγών και επενδυτών. Εκ των πραγμάτων θα οδηγηθούμε στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και στην παραπέρα υποβάθμιση της εκπαίδευσης και το σταδιακό αποκλεισμό των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων από την μόρφωση και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Πραγματικά, η κυβέρνηση χτυπάει τη ρίζα του προβλήματος όταν επικαλείται και αναφέρεται σε παιδαγωγικούς λόγους. Το ολοήμερο σχολείο το οποίο θα μπορεί να υλοποιηθεί καλύτερα σε μεγάλα σχολεία, δεν είναι θέμα «κοινωνικής πολιτικής», ούτε χώρος πάρκινγκ για τους μαθητές. Είναι πρόβα τζενεράλε για τη γενίκευση του σχολείου των δεξιοτήτων, της διαφοροποίησης, της αγοράς. Ταυτόχρονα, σε ένα τέτοιο σχολείο μπορούν να «ανθίσουν» οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και κυρίως να παρέμβουν πιο αποτελεσματικά οι εταιρείες οι οποίες θα εκμεταλλευτούν και τη συγκεντρωμένη μαθητική μάζα που - κακά τα ψέματα - αποτελεί πολύ καλή πελατεία.
Στα σχέδια της κυβέρνησης είναι η ανάδειξη του σχολείου σε βασικού παράγοντα οικονομικής ανάπτυξης για την τοπική κοινωνία, σε φορέα παροχής δια βίου μάθησης στον οποίο θα εμπλέκονται οι επιχειρήσεις! Αυτός ο ρόλος αποδίδεται στο σχολείο και μέσα από τους νόμους για τη δια βίου μάθηση και την πιστοποίηση. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι επίσημοι φορείς του κεφαλαίου ζητούν να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται το ζήτημα, ότι τα σχολεία πρέπει να γίνουν παραδείγματα συνάντησης της κοινωνίας με τις επιχειρήσεις, βέβαια πάντα με το αζημίωτο.
Εξαιτίας των οικονομικών μέτρων και της εφαρμοζόμενης πολιτικής στον τομέα της παιδείας το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα φαινόμενα εγκατάλειψης του σχολείου από μαθητές φτωχών οικογενειών, το σταμάτημα των φροντιστηρίων και η εγκατάλειψη των ονείρων των νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους για πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο όταν η αρμοδιότητα της λειτουργίας των σχολείων περάσει εξολοκλήρου στους Δήμους οι οποίοι με τα περιορισμένα οικονομικά τους θα κληθούν να αναλάβουν ακόμη μια αρμοδιότητα την οποία πρέπει να ασκεί αποκλειστικά και δωρεάν η κεντρική διοίκηση (π.χ. Η μεταφορά των μαθητών στα σχολεία που θα συγχωνευτούν). Ακόμη οι υποδομές στα σχολεία που προτείνονται δεν επαρκούν. Τα περισσότερα σχολεία της πόλης είναι κορεσμένα και έχουν ελλείψεις σε βοηθητικούς χώρους που είναι απαραίτητοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Οι καιρικές συνθήκες στο νομό μας είναι τέτοιες που δυσκολεύουν τη μετακίνηση, η ταλαιπωρία τόσο μικρών παιδιών θα είναι μεγάλη. Η μαθητική επίδοση δεν εξαρτάται από τον τύπο σχολείου αλλά από τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες μεγαλώνουν οι μικροί μαθητές. Εδώ να σημειώσουμε ότι οι σύλλογοι γονέων αντιδρούν σ’ αυτή την εξέλιξη. Επίσης υπάρχει απόφαση του συλλόγου δασκάλων και νηπιαγωγών για καμία συγχώνευση και κατάργηση σχολικής μονάδας.
Απέναντι σε όλα αυτά η Δημοτική Αρχή και το Δ.Σ. δεν μπορούν και δεν πρέπει να μένουν απαθείς. Όταν η καθημερινότητα των δημοτών τους πλήττεται βάναυσα είναι ανάγκη να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, να μπαίνουν μπροστά και να διεκδικούν λύσεις για την ανακούφιση των δημοτών τους, να ανοίγουν δρόμους αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε την υιοθέτηση από το Δ.Σ. του παρακάτω Ψηφίσματος το οποίο στη συνέχεια να αποσταλεί σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς του κράτους και της τοπικής κοινωνίας και να δημοσιευθεί στα ΜΜΕ.
Σχέδιο Ψηφίσματος Δημοτικού Συμβουλίου Γρεβενών
Για τα προβλήματα στο χώρο της Παιδείας
Το Σχέδιο του Καλλικράτη δεν εφαρμόζεται μόνο στην Τοπική Διοίκηση αλλά και σε άλλους τομείς όπως είναι η υγεία – πρόνοια ή παιδεία κλπ. Η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη και η εφαρμογή του επικαιροποιημένου Μνημονίου επιδεινώνει την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της παιδείας.
Η κυβέρνηση δίνει χρήματα για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση μέσω του ΕΣΠΑ και την ίδια στιγμή μειώνει κατά 21,9% τις δαπάνες για την παιδεία από τον κρατικό προϋπολογισμό. Έτσι, τα σχολεία μένουν χωρίς κιμωλίες, καθαριότητα, θέρμανση, φωτοτυπικό χαρτί, με απλήρωτους και ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς.
Στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση υπάρχει μείωση προβλεπόμενων δαπανών κατά 50%. Αυτές οι δαπάνες αφορούν τις λειτουργίες των σχολείων που ήδη πέρασαν από «φωτιά και σίδερο» το 2010 και η κατάσταση θα γίνει εκρηκτική στη λειτουργία, τις υποδομές, με άμεση την επιβάρυνση των γονιών. Το κονδύλι για τις αποδοχές των εκπαιδευτικών εμφανίζεται μειωμένο σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση κατά 24%.
Στα πλαίσια αυτά σχεδιάζεται η συγχώνευση σχολείων που θα αποφασίζεται από την Περιφερειακή Διεύθυνση όπως προβλέπει η νέα διοικητική δομή της εκπαίδευσης. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, η κατεύθυνση είναι να συγχωνευτεί το 25% των σχολείων στην περιφέρεια.
Η απόφαση αυτή θα έχει δραματικές συνέπειες, στην ήδη υποβαθμισμένη μόρφωση των παιδιών του Λαού μας. Ταυτόχρονα, ανοίγει περαιτέρω ο δρόμος για απολύσεις εκπαιδευτικών με πρόσχημα πάντα πως όταν δεν υπάρχει αντικείμενο εργασίας, μονιμότητα δεν υφίσταται.
Προφανώς και ο σχεδιασμός για συγχωνεύσεις έχει στοιχεία οικονομικού νοικοκυρέματος, εξοικονόμησης χρημάτων προκειμένου να δοθούν στους μεγαλοεπιχειρηματίες ή στην εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας. Έχει στοιχεία «οικονομίας δυνάμεων» για να αποφευχθούν δυσλειτουργίες και αργά βήματα στην προώθηση του «νέου σχολείου».
Είναι και αυτά πλευρές του βίαιου ταρακουνήματος που σηματοδοτεί η προσαρμογή του αστικού σχολείου στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση που θα υλοποιηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα και θα οδηγήσουν στο «σχολείο-επιχείρηση» με τους διευθυντές σε ρόλο «μάνατζερ» και τους εκπαιδευτικούς σε ρόλο κυνηγού χορηγών και επενδυτών. Εκ των πραγμάτων θα οδηγηθούμε στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και στην παραπέρα υποβάθμιση της εκπαίδευσης και το σταδιακό αποκλεισμό των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων από την μόρφωση και την εκπαιδευτική διαδικασία.
Εξαιτίας των οικονομικών μέτρων και της εφαρμοζόμενης πολιτικής στον τομέα της παιδείας το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν τα φαινόμενα εγκατάλειψης του σχολείου από μαθητές φτωχών οικογενειών, το σταμάτημα των φροντιστηρίων και η εγκατάλειψη των ονείρων των νέων ανθρώπων και των οικογενειών τους για πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Απέναντι σε όλα αυτά η Δημοτική Αρχή και το Δ.Σ. δεν μπορούν και δεν πρέπει να μένουν απαθείς. Όταν η καθημερινότητα των δημοτών τους πλήττεται βάναυσα είναι ανάγκη να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, να μπαίνουν μπροστά και να διεκδικούν λύσεις για την ανακούφιση των δημοτών τους, να ανοίγουν δρόμους αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
Να πούμε όχι στα σχέδια της κυβέρνησης για τη συγχώνευση και κατάργηση σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και να απαιτήσουμε από την κεντρική διοίκηση :
· Να σταματήσει η διαδικασία συγχωνεύσεων-καταργήσεων των σχολικών μονάδων. Να προχωρήσει σύγχρονο πρόγραμμα σχολικής στέγης υπαγόμενο στο κράτος και κατάργηση των ΣΔΙΤ.
· Να παραμείνουν τα ολιγοθέσια σχολεία του νομού όπως είναι, να μην καταργηθεί ή συγχωνευτεί κανένα ολιγοθέσιο και πολυθέσιο σχολείο.
· Σε ότι αφορά στην πρόταση για την κατάργηση των Δημοτικών Σχολείων των Αμυγδαλεών, Αγίου Γεωργίου και Βατολάκκου και την ίδρυση ενός 6/θέσιου Δημοτικού Σχολείου στην Κιβωτό μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους και δεν πρέπει να γίνει σε καμία περίπτωση, γιατί:
1. Ο αριθμός των εκπαιδευτικών στο νέο συγχωνευμένο σχολείο θα είναι σχεδόν ίδιος ή και μεγαλύτερος από ότι σήμερα στα τέσσερα σχολεία.
2. Οι λειτουργικές δαπάνες θα είναι επίσης πολύ μεγαλύτερες, γιατί θα προστεθούν και οι δαπάνες της μεταφοράς των μαθητών, τις οποίες θα αναλάβει ο Δήμος.
3. Η λύση αυτή βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους όλους τους γονείς και μαθητές (εκτός ίσως από αυτούς της Κιβωτού).
4. Οι μαθητές δεν θα διδαχτούν καθόλου τα μισά μαθήματα της τάξης τους, ενώ τα άλλα μισά θα τα διδαχτούν για δεύτερη φορά!!!
5. Εκθέτει σε πολλούς κινδύνους τους μαθητές κατά τη μεταφορά τους, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του χειμώνα. Το ψηλότερο σημείο του δρόμου Αμυγδαλιών - Κιβωτού είναι πάνω από 950 μέτρα και το χειμώνα γίνεται πάρα πολύ επικίνδυνο.
6. Απώλεια χρόνου στην αναμονή του μεταφορικού μέσου, αλλά και στη μεταφορά. Αλήθεια οι μαθητές της Α΄ τάξης που τελειώνουν νωρίτερα τα μαθήματα, θα περιμένουν μέχρι να τελειώσουν οι συμμαθητές τους των άλλων τάξεων και πού; Τι θα γίνει με το ολοήμερο που τελειώνει στις 16.00; Θα περιμένουν μέχρι τότε;
7. Η απόσταση είναι μεγάλη και ο χρόνος μεταφοράς είναι πολύ μεγαλύτερος από μισή ώρα (δηλαδή πολύ μεγαλύτερα από τα όρια που ορίζονται).
8. Το νέο συγχωνευμένο σχολείο θα έχει ταχύτατα φθίνουσα πορεία, γιατί εξαιτίας των παραπάνω αρνητικών παραμέτρων, πολλές οικογένειες θα αναγκαστούν να φύγουν από τα χωριά τους και να πάνε να κατοικήσουν μόνιμα στα Γρεβενά ή αλλού. (Ήδη ο αριθμός των μαθητών των σχολείων που προτείνεται να συγχωνευτούν είναι μικρός.)
· Να σταματήσουν να παίρνονται μέτρα που οδηγούν στην ερήμωση των χωριών μας. Να παρθούν γενναία μέτρα ανάπτυξης της υπαίθρου και ενίσχυσης των οικογενειών που ζουν σ’ αυτή κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες «φυλάττοντας Θερμοπύλες».
· Να επιχορηγηθούν με έκτακτο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό όλες οι σχολικές επιτροπές για όλες τις ανάγκες των σχολείων. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στους λογαριασμούς και τις δαπάνες των Σχολικών Επιτροπών. Να είναι αποκλειστικά δωρεάν το πετρέλαιο, το ρεύμα, το νερό και το τηλέφωνο στα σχολεία.
· Να μην επιβαρύνεται η λαϊκή οικογένεια για πληρωμή λειτουργικών εξόδων, τραπεζοκόμων & καθαριότητας, εκπαιδευτικών εκδρομών, βιβλίων, εποπτικών υλικών κ.λ.π.
· Να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των εκπαιδευτικών.
