Η Επιτροπή Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ διοργανώνει μεγάλη ιστορική, πολιτική και πολιτιστική εκδήλωση τιμής στην 18η Ταξιαρχία του ΔΣΕ που έδρασε στην περιοχή Βιτσίου, Σινιάτσικου και Μπούρινου.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 10 Μάρτη 2024, στις 11:00πμ, στο Πνευματικό Κέντρο Πτολεμαΐδας. Θα περιλαμβάνει θεματικές ομιλίες από στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την δράση του ΔΣΕ στην περιοχή και μουσικό αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι.
Θέλοντας να ρίξουμε φως σε λιγότερο γνωστές σελίδες της ιστορίας του τόπου μας, αλλά και να τιμήσουμε τους αγώνες και τις θυσίες μια ηρωικής γενιάς, αυτής της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, καλούμε το λαό της Δυτικής Μακεδονίας να πάρει μέρος στην εκδήλωση.
Κάθε εργαζόμενος, άνεργος, βιοπαλαιστής της πόλης και του χωριού, ιδιαίτερα κάθε νέος και νέα που δεν βολεύονται με την σημερινή μίζερη κατάσταση ενός άδικου εκμεταλλευτικού συστήματος, έχουν χρέος να ψάξουν και να μάθουν την ιστορική αλήθεια για την ΕΑΜική Αντίσταση και την τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ, τα συμπεράσματα των οποίων αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη για τους αγώνες του σήμερα και του αύριο για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.
Απευθύνουμε ιδιαίτερο κάλεσμα στις οικογένειες και τους απογόνους όλων αυτών των ηρώων να τιμήσουν με την παρουσία τους την εκδήλωση. Τους καλούμε ιδιαίτερα να συμβάλουν στη διάδοση αυτής της ένδοξης Ιστορίας, για να μάθει την αλήθεια ο λαός και η νεολαία της περιοχής μας.
Ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ ήταν ηρωικός και δίκαιος, ταξικός και διεθνιστικός. Δεν ήταν πόλεμος που ξέσπασε «με ευθύνη και των δύο πλευρών», όπως ισχυρίζονται όσοι θέλουν να δικαιολογήσουν την αγριότητα του αστικού κράτους.
Ο αγώνας του ΔΣΕ από το 1946 έως και το 1949 αποτελεί τη σημαντικότερη εκδήλωση της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα. Οι εκμεταλλευτές και το κράτος τους γνώρισαν τότε τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την ίδια την ύπαρξή τους.
Από την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής ακόμα η ύπαρξη προδοτικών και δοσιλογικών δυνάμεων είναι γεγονός. Οι κατακτητές εξόπλισαν αντιδραστικές δυνάμεις σε πόλεις και χωριά και τις χρησιμοποιούσαν ενάντια στο λαό και στους αντάρτες, σε λεηλασίες και ολοκαυτώματα, όπως στους Πύργους, στο Μεσόβουνο, την Ερμακιά, την Κλεισούρα κ.ά. Αυτές τις δυνάμεις αξιοποίησε στη συνέχεια το αστικό κράτος για να χτυπήσει το λαϊκό κίνημα.
Μετά τη Συνθήκη της Βάρκιζας, ξεκίνησε ένα ανελέητο κυνηγητό ενάντια στους αγωνιστές που βρέθηκαν στις γραμμές του ΕΑΜ. Αυτό περιελάβανε δολοφονίες, φυλακίσεις, βασανισμούς κ.ά. και λόγω αυτής της τρομοκρατίας οργανώθηκαν οι πρώτες ένοπλες ομάδες καταδιωκόμενων.
Με την ίδρυση του ΔΣΕ (Οκτώβριος 1946) αυτές οι ομάδες αποτέλεσαν τον πρώτο πυρήνα του Αρχηγείου Δυτικής Μακεδονίας του ΔΣΕ.
Μετά από δεκάδες νικηφόρες μάχες στην περιοχή και τη δημιουργία μιας μεγάλης ελεύθερης περιοχής, η δράση του ΔΣΕ επεκτάθηκε. Τον Αύγουστο του 1948 ο ΔΣΕ αναδιοργανώνεται. Συγκροτείται μεταξύ άλλων η 11η Μεραρχία, μονάδα της οποίας είναι και η 18η Ταξιαρχία, η οποία ανέλαβε μια κρίσιμη αποστολή στην περιοχή του Σινιάτσικου και του Μπούρινου, την περίοδο του φθινοπώρου του 1948. Δίνει μάχες και καταλαμβάνει την Πτολεμαΐδα, την Εράτυρα, την Σιάτιστα, συντρίβει μεγάλες μονάδες του εχθρού.
Όλη την περίοδο από την Απελευθέρωση έως και τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου, χιλιάδες αγωνιστές έδωσαν τη ζωή τους για να απαλλαγεί ο λαός μας από ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές. Η θυσία τους είναι οδηγός για τους αγώνες των εργατών, όλου του λαού και της νεολαίας. Είναι οι ήρωες που δεν γράφτηκαν στα σχολικά βιβλία και τις αστικές εφημερίδες, οι ήρωες που δεν ακούστηκαν στα ιστορικά ντοκιμαντέρ και στις ταινίες που χρηματοδοτούν οι αστοί για να θάψουν την Ιστορία. Είναι οι ήρωες που γράφτηκαν στις καρδιές του λαού μας και ακούγονται στα τραγούδια και στις ιστορίες του σαν θρύλοι.
Αυτή η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ ανέδειξε δύο κόσμους απόλυτα εχθρικούς μεταξύ τους: Από τη μια μεριά ήταν οι λαϊκοί αγωνιστές, φτωχοί εργάτες και αγρότες, που εξέφραζαν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Από την άλλη ήταν ο αστικός εθνικός στρατός, η αστική τάξη και το κράτος της, οι πολιτικοί υπηρέτες τους και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί τους με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ. Αυτός ο αγώνας ανέδειξε ότι, όπως και τότε, έτσι και σήμερα, οι άνθρωποι του μόχθου δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εκμεταλλευτές τους, ότι δεν μπορεί να υπάρχει κοινό «εθνικό συμφέρον» και «εθνικοί στόχοι» σε μια κοινωνία που οι λίγοι απολαμβάνουν τον πλούτο που βγαίνει από τον ιδρώτα των πολλών.
Σήμερα που η ζωή του λαού συνθλίβεται στις μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους, για να θησαυρίζουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι, το δίλημμα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», δίνει την κατεύθυνση των σύγχρονων αγώνων.
Σήμερα που τα πολεμικά μέτωπα φουντώνουν σε όλο τον πλανήτη (Ουκρανία, Μέση Ανατολή κ.ά.), με την άμεση στρατιωτική, οικονομική και πολιτική εμπλοκή της ελληνικής αστικής τάξης, είναι αναγκαίο να δυναμώσει ο αγώνας του ελληνικού λαού για να σταματήσει η Ελλάδα να αποτελεί ορμητήριο πολέμου σε βάρος άλλων λαών, αλλά και στόχος αντιποίνων, για να κλείσουν οι ξένες αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις, για να επιστρέψουν οι Ένοπλες Δυνάμεις από αποστολές εκτός συνόρων.
Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ να δυναμώσει η συμπόρευση του λαού με το ΚΚΕ παντού. Να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την συναίνεση των υπόλοιπων αστικών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.ά.). Είναι ανάγκη να δυναμώσει η σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, τα μονοπώλια, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.ά.), το αστικό κράτος και τις αστικές κυβερνήσεις.
Σήμερα είναι ανάγκη να γίνει συνείδηση από περισσότερους ότι δεν υπάρχουν «σωτήρες» και εύκολες «λύσεις» από τα πάνω, από τα παιχνίδια της κυβερνητικής εναλλαγής. Να γίνει συνείδηση και κατεύθυνση αγώνα το γεγονός πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, με ισχυρό ΚΚΕ, βαδίζοντας τον δρόμο της ανατροπής, για την εξουσία και διακυβέρνηση του λαού.
