Αρχαιρεσίες για το Συνέδριο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ)

Πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά δίνουμε τη μάχη για την ενίσχυση της 

Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών

Τις επόμενες ημέρες διεξάγονται, σε δεκάδες συλλόγους, αρχαιρεσίες για αντιπροσώπους στην 88^η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί, μόνιμοι και αναπληρωτές, καλούνται να αποφασίσουν «για το τι Ομοσπονδία θα έχουμε τα επόμενα χρόνια», με ποιες θέσεις και ποιες δυνάμεις θα βρίσκονται στο τιμόνι της.

Με μαχητικότητα και αισιοδοξία, οι εκατοντάδες υποψήφιοι που συμμετέχουμε μαζικά στα ψηφοδέλτια  της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών δίνουμε τη μάχη για την ανατροπή του αρνητικού συσχετισμού στη ΔΟΕ. Με πείσμα και επιμονή, παλεύουμε για ένα συνδικάτο αντάξιο των απαιτήσεων των καιρών, των προσδοκιών και των αναγκών μας.

Δεν μας αξίζει μια Ομοσπονδία στήριγμα όλων των αντιλαϊκών κυβερνήσεων και της Ε.Ε. Δεν μας αξίζει μια Ομοσπονδία που αποδέχεται όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, μια Ομοσπονδία που υιοθετεί τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Δεν μας αξίζει μια συνδικαλιστική ηγεσία στη ΔΟΕ που χαρακτηρίζει το αίτημα για μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών ως «λαϊκισμό και ουτοπία» (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΕΡΑ/ΑΕΚΕΕ).

Οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί που δίνουμε καθημερινά τη μάχη της μόρφωσης των παιδιών του λαού, έχουμε ανάγκη από μια ΔΟΕ μαχητική, στήριγμα του αγώνα για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα. Χρειαζόμαστε κίνημα που βάζει στο επίκεντρο της πάλης τις ανάγκες των παιδιών του λαού κόντρα στη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, της μοιρολατρίας, κόντρα στη λογική της παραίτησης.

Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών διαμορφώνει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα, με μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήδη έχουν δρομολογηθεί οι πολιτικές εξελίξεις με την κήρυξη βουλευτικών εκλογών για τις 7 Ιούλη.

Το συνδικαλιστικό κίνημα, τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι οφείλουν να πάρουν θέση απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις. Οι εργαζόμενοι έχουμε πια πλούσια αλλά και επώδυνη εμπειρία! Η επόμενη μέρα θα φέρει νέα επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων αφού είναι σε ισχύ όλες οι μνημονιακές δεσμεύσεις που έχουν προσυπογράψει ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική της, επέτρεψε σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται δικαιωμένοι, διέσυρε την έννοια της Αριστεράς, έσπειρε απογοήτευση στον κόσμο, έστρωσε το δρόμο στη ΝΔ για την κυβερνητική εξουσία.

Η μόνη δύναμη η οποία μπορεί να γίνει πόλος αντίστασης των εργαζομένων, πραγματικό αντίπαλο δέος σε κάθε αντιλαϊκή πολιτική, η μόνη δύναμη που μπορεί να διεκδικήσει, να αντισταθεί, να ασκήσει πίεση και λαϊκή αντιπολίτευση είναι τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ. Γιατί είναι η μόνη δύναμη που έχει γραμμή σύγκρουσης με τα μεγάλα συμφέροντα και ταυτόχρονα διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Η όποια κυβέρνηση με κορμό τη ΝΔ και πλάι της τους γνωστούς δορυφόρους (π.χ. ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) τίποτα θετικό δεν προμηνύει για την επόμενη ημέρα.

Η επόμενη κυβέρνηση είναι απολύτως δεσμευμένη από τις κατευθύνσεις του 3^ου μνημονίου, από τους στόχους για ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060, από τα μνημόνια διαρκείας της Ε.Ε., από την προώθηση των ευρωνατοικών και αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.

Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν «ξεμπέρδεψε με το παλιό», αλλά αποδείχθηκε το καλύτερο «πλυντήριο» για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Από αυτούς που μας έφεραν μέχρι εδώ τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένει ο λαός μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από το σκίσιμο των μνημονίων μας φόρτωσε και 3^ο μνημόνιο διατηρώντας άθικτα όλα τα μνημονιακά μέτρα των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Δείχνει με το δάχτυλο τον Μητσοτάκη για τις απολύσεις, αλλά δε λέει κουβέντα για τις 30 χιλιάδες απολύσεις αναπληρωτών που γίνονται κάθε χρόνο, για τις χιλιάδες απολύσεις που βιώνουμε καθημερινά στον ιδιωτικό τομέα. Σηκώνει τον «μπαμπούλα του Μητσοτάκη» για να κρύψει τον δικό του. Λέει ότι η ΝΔ θα μας βάλει να δουλεύουμε 7 ημέρες, αλλά κρύβει ότι την κατάργηση της Κυριακής – Αργίας μαζί την ψήφισαν στη Βουλή. Όπως μαζί ψήφισαν την έκθεση «ΣΕΡΚΑΣ» για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας για να δουλεύουν οι εργαζόμενοι μέχρι 12 ημέρες χωρίς ρεπό!

ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μαζί ψήφισαν το λοκ αουτ, την κατάργηση του ιερού δικαιώματος της Απεργίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του αντιπροέδρου της ΝΔ Άδωνι Γεωργιάδη: «Περιμένω πως και πως να πάω στη Βουλή και να ψηφίσω με χέρια και με πόδια το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ που καταργεί την απεργία».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για «προοδευτικό μέτωπο», για την «προοδευτική συμμαχία» και έβγαλε ευρωβουλευτή την Κουντουρά (!!!) των ΑΝΕΛ, της ακροδεξιάς, τον Κόκκαλη και άλλους. Για ποια «προοδευτική συμμαχία» μιλάνε; Εδώ μιλάμε για κοροϊδία, τυχοδιωκτισμό και πολιτική απατεωνιά. Με αυτά και άλλα πολλά, όπως η αλαζονεία των κυβερνητικών του στελεχών που θύμιζαν ύφος “δώδεκα καρδυναλίων”, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε – γιατί περί κατορθώματος πρόκειται – να βγάλει τη ΝΔ πρώτο κόμμα και να την φέρει στα πρόθυρα της κυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνέχισε πιο επιθετικά την πολιτική της ΝΔ στην Παιδεία. Οι αντιεκπαιδευτικές - αντιδραστικές πολιτικές συνεχίστηκαν και επιταχύνθηκαν τα τελευταία χρόνια. Η κατάργηση του υπεύθυνου δασκάλου στο Ολοήμερο, η αύξηση του ελάχιστου αριθμού νηπίων, τα κοντέινερ ακόμα και μέσα στα Γυμνάσια και Λύκεια που θα στεγάζουν τα νήπια, η κατάργηση των ΚΕΔΔΥ και η υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής στη λογική της «ένταξης», συνέχιση της πολιτικής υποχρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών είναι μερικά παραδείγματα. Το ίδιο αντιλαϊκό νήμα είναι έτοιμη να πιάσει και η ΝΔ ως κυβέρνηση.

Αλήθεια που διαφωνούν επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ;

Μήπως στο προσοντολόγιο – απολύσεις των αναπληρωτών; Μήπως στην κατάργηση της ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση; Πάνω από 30 χιλιάδες αναπληρωτές δούλεψαν αυτή τη σχολική χρονιά και ετοιμάζονται να πάρουν το χαρτί της απόλυσης μέσα στον Ιούνη, αβέβαιοι για το αν και που θα δουλέψουν τη νέα σχολική περίοδο.

Μήπως διαφωνούν στην αυτονομία του σχολείου και στην αξιολόγηση; Με πρόσφατο νόμο  αντιγράφοντας το νόμο Διαμαντοπούλου ετοιμάζονταν ο ΣΥΡΙΖΑ από Σεπτέμβρη να «καλλιεργήσει την κουλτούρα αξιολόγησης» στους εκπαιδευτικούς!!

Μήπως στα ζητήματα της Μαθητείας στα ΕΠΑΛ; Εκεί που απέτυχε η ΝΔ ήρθε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με επιθετικό τρόπο να αναμορφώσει την Επαγγελματική Εκπαίδευση και να υλοποιήσει την μαθητεία προς όφελος των εργοδοτών.

Που διαφωνούν στις αλλαγές στο Λύκειο; Ο νόμος για το Λύκειο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, με την κατάργηση της Γ΄ Λυκείου είναι προσαρμογή στα “Ευρωπαϊκά δεδομένα” όπου η γενική παιδεία τελειώνει νωρίς και η πορεία προς των ανώτατη εκπαίδευση καθορίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την τσέπη των γονιών. Αυτό δεν έχει στο πρόγραμμα της και η ΝΔ;

Μήπως διαφωνούν στη ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στην εκπαίδευση, στα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, στο εμπόριο πιστοποιήσεων;

ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συνυπογράφουν της βασικές κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για την Παιδεία, έχουν μεταξύ τους και σ’ αυτά τα ζητήματα στρατηγική σύγκλιση.

Αντίπαλο δέος στην επόμενη κυβέρνηση μπορεί να είναι μόνο ένα ισχυρό ταξικά προσανατολισμένο συνδικαλιστικό κίνημα που δεν αποδέχεται τη λογική ότι «όσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια είναι περασμένα ξεχασμένα», που είναι χειραφετημένο από οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση, που θέτει στην αιχμή του δόρατος της πάλης τους την κάλυψη των σύγχρονων μορφωτικών και λαϊκών αναγκών. Το αντίπαλο δέος, ο πόλος αγώνα, ελπίδας και προοπτικής είναι εδώ και βρίσκεται στο οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, στα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Στην ενίσχυση αυτού του πόλου βρίσκεται το διακύβευμα των τελευταίων πολιτικών εξελίξεων, η ελπίδα και η φιλολαϊκή προοπτική για τους εργαζόμενους.

Προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι να αποδυναμωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ, της ΔΗΣΥ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ στο κλάδο ( ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ). Δεν μπορούν και δεν θέλουν να μπουν μπροστά στον αγώνα για όλα όσα χάσαμε αλλά και για όλα όσα έρχονται. Άλλωστε ποτέ δε το έκαναν. Λύση δεν αποτελούν ούτε οι δυνάμεις των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι δυνάμεις αυτές λειτούργησαν ως συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και με όχημα την «ενότητα της Αριστεράς» πάλεψαν για να «φύγουν οι ΣαμαροΒενιζέλοι» και να έρθει όπως έλεγαν η «πρώτη φορά Αριστερά», ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Επί της ουσίας σε κεντρικές επιλογές ταυτίστηκαν με το ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό έχουν τεράστια πολιτική ευθύνη.

Αποδείχθηκε περίτρανα το αδιέξοδο της πολιτικής τους, η καλλιέργεια αυταπατών για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η υπονόμευση κάθε προσπάθειας οργάνωσης της πάλης των σωματείων στη οποία ηγήθηκαν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Τώρα είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να ενισχυθεί μαζικά η Αγωνιστική Συσπείρωση στις εκλογές των σωματείων, να εκλεγούν δεκάδες αντιπρόσωποι με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ στη Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ, να γίνουν αποφασιστικά βήματα προς τα εμπρός για την αλλαγή των συσχετισμών στους ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ.

Σπύρος Μαρίνης

Μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ

εκλεγμένος με την Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών