Η
ΕΕ, παρά τις αδυναμίες της, προσφέρει ευκαιρίες για μόρφωση και δουλειά
ιδιαίτερα στους νέους. Το ΚΚΕ δεν το αναγνωρίζει αυτό; Δεν είναι σε βάρος της
νεολαίας να χαθούν αυτές οι ευκαιρίες;
Δεν είναι τυχαίο ότι στο λεξιλόγιο της ΕΕ
και των κομμάτων της, οι «ευκαιρίες» υποκαθιστούν τα δικαιώματα, ειδικά όταν
μιλάμε για τη νεολαία. Ετσι, σπάνια θα τους ακούσει κανείς να μιλάνε για το
δικαίωμα στη δουλειά, για δουλειά με δικαιώματα ή για το δικαίωμα στη μόρφωση,
την ώρα που σταθερά διαφημίζουν και προβάλλουν τις «ευκαιρίες» που έχει ένας
νέος να ανοίξει τη δική του επιχείρηση, αξιοποιώντας ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ, ή να
μαζέψει «προϋπηρεσία» δουλεύοντας μερικά χρόνια έξω, να γίνει πιο
«ανταγωνιστικός» στην αγορά εργασίας, έχοντας παρακολουθήσει ένα «επιμορφωτικό
σεμινάριο» με ευρωπαϊκή πιστοποίηση ή συμμετέχοντας σε ένα πρόγραμμα «Erasmus».
Ολα αυτά είναι «ευκαιρίες» που προσφέρει η ΕΕ για να βελτιώσει τάχα τη ζωή της
η νεολαία.
Στην πραγματικότητα, όμως, η ΕΕ για
λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων προσφέρει:
- «Ευκαιρίες» για εργασιακή περιπλάνηση και
«κινητικότητα» ανάμεσα στην ημιαπασχόληση, στην ανεργία και την
κακοπληρωμένη εργασία. Με το αντεργατικό οπλοστάσιο να τσακίζει ιδιαίτερα
τους νέους σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, είτε μιλάμε για τη Γερμανία των
7,5 εκατ. εργαζομένων με mini jobs, είτε για τη Βρετανία των 10 εκατ. που
εργάζονται υπό το καθεστώς των zero-hour συμβολαίων, που σημαίνει ότι κάθε
μέρα δεν ξέρουν ούτε για πόση ώρα, ούτε με τι μισθό θα δουλέψουν, είτε
μιλάμε για την Ελλάδα, όπου το 60% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής
και εκ περιτροπής εργασίας. Η «κινητικότητα» στην ΕΕ είναι η ελευθερία των
καπιταλιστών να μεταφέρουν τα εργοστάσια από τη μια χώρα σε άλλη με
φτηνότερο εργατικό δυναμικό, κόστος κ.τ.λ., αφήνοντας πίσω ουρές ανέργων.
Αυτή είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ δηλαδή!
- «Ευκαιρία» για μόρφωση πετσοκομμένη, κομμένη και
ραμμένη στις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι με βάση τα επιτεύγματα της
τεχνολογίας και της επιστήμης, που θα συμβάλλει ώστε ένας νέος, ήδη από το
σχολείο, να αποκτάει κριτήριο, μέθοδο και τρόπο σκέψης που θα συμβάλλει να
γνωρίζει τον κόσμο γύρω του, να παρακολουθεί την εξέλιξη της γνώσης. Γι'
αυτό, άλλωστε, το «σύγχρονο ευρωπαϊκό σχολείο» μεταφράζεται σε σχολείο -
εξεταστικό κέντρο. Γι' αυτό το «σύγχρονο ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο»
μεταφράζεται σε τεμαχισμό της γνώσης του επιστημονικού αντικειμένου, όπου
οι φοιτητές - σπουδαστές επιλέγουν σκόρπιες δεξιότητες, συνεχόμενα
επιμορφωτικά σεμινάρια, που θα μετριούνται με πιστωτικές μονάδες.
- «Ευκαιρία» για μόρφωση που κοιτάει τον νέο και
την οικογένειά του στην τσέπη. Γιατί ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, μνημόνια
και πλεονάσματα σημαίνει υποχρηματοδότηση της Παιδείας, εμπορευματοποίηση
της φοιτητικής μέριμνας, γενίκευση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά,
μειωμένο διοικητικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Οποιος έχει λεφτά για
φροντιστήριο θα κυνηγήσει τις σπουδές που θέλει. Οποιος έχει λεφτά για να
«την παλέψει», θα επιλέξει σπουδές με βάση το αντικείμενο που θέλει και
όχι με βάση τον τόπο κατοικίας. Οποιος έχει την οικονομική δυνατότητα, θα
μπορέσει να ολοκληρώσει απρόσκοπτα τις σπουδές του, χωρίς να χρειαστεί να
δουλέψει ή να διακόψει για ένα διάστημα.
- «Ευκαιρία» για έρευνα με βάση τον «οδηγό ανάλυσης
κόστους - οφέλους» της ΕΕ (για συμφέροντα του κεφαλαίου) και όχι τις
ανάγκες της νεολαίας και του λαού. Την ίδια στιγμή που στη χώρα μας
βιώνουμε τις συνέπειες της τραγωδίας στο Μάτι και τη Μάνδρα, καθώς δεν
σχεδιάζονται η αντιπυρική, αντιπλημμυρική ή αντισεισμική προστασία και
θωράκιση, το ΝΑΤΟ «ψαρεύει» μελλοντικούς επιστήμονες και συνεργάτες με τη
χρηματοδότηση «προγραμμάτων απόκτησης εργασιακής και ερευνητικής
εμπειρίας» στα πανεπιστήμια, μεταξύ άλλων και της Ελλάδας.
- «Ευκαιρίες» να αποτελέσουν η δημιουργικότητα και οι
ανησυχίες των νέων την «πρώτη ύλη» για νέα πεδία κερδοφορίας του
κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συζήτηση για την
«καινοτομία» και τις «ευκαιρίες» που προσφέρουν οι λεγόμενες «νεοφυείς
επιχειρήσεις» (start ups), με την ανάλογη ευρωπαϊκή και κρατική
χρηματοδότηση. Ομως ακόμα και με τα δικά τους επίσημα στοιχεία, το 90%
αυτών των εγχειρημάτων τελικά αποτυγχάνει, όχι επειδή δεν αναπτύσσουν μια
καλή και «καινοτόμο» ιδέα, αλλά επειδή δεν ανταποκρίνονται «στις ανάγκες
της αγοράς». Στον αντίποδα, μια χούφτα τέτοιες επιχειρήσεις που
καταφέρνουν να ξεχωρίσουν, εξαγοράζονται συνήθως από μεγαλύτερους
επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς η ενίσχυση της «καινοτομίας» (με σκοπό τη
διεύρυνση των περιθωρίων κερδοφορίας του κεφαλαίου) αποτελεί κρίσιμο
παράγοντα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής
οικονομίας.
Η νεολαία δεν έχει λοιπόν τίποτα να
περιμένει από την ΕΕ των μονοπωλίων, από τα σενάρια που γράφουν στην πλάτη της
οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου. Σ' αυτές τις εκλογές έχει μια
πραγματική ευκαιρία: Να γράψει το δικό της σενάριο! Να ενισχύσει παντού το ΚΚΕ,
το μόνο κόμμα που μπορεί να εγγυηθεί τον αγώνα για ζωή με δικαιώματα και όχι με
«ευκαιρίες». Εξάλλου, το ελπιδοφόρο μέλλον της νεολαίας δεν βρίσκεται στην
αναζήτηση διεξόδου μέσα σε ένα σύστημα που το μόνο αληθινό δικαίωμα που
αναγνωρίζει είναι αυτό του κέρδους των λίγων από την εκμετάλλευση των πολλών.
Το μέλλον της νεολαίας βρίσκεται στην Ελλάδα και την Ευρώπη του Σοσιαλισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου